-
1 stul|ić
pf — stul|ać impf vt [kwiat, ptak] to fold [płatki, skrzydła]; [pies] to tuck [ogon]- stulone dłonie cupped hands- pies stulił uszy the dog put its ears back■ stul pysk! wulg. shut your trap! pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stul|ić
См. также в других словарях:
stulić — dk VIa, stulićlę, stulićlisz, stul, stulićlił, stulićlony stulać ndk I, stulićam, stulićasz, stulićają, stulićaj, stulićał, stulićany «delikatnie zewrzeć coś, zbliżyć do siebie, powodując zamknięcie się lub zmniejszenie powierzchni czegoś; skulić … Słownik języka polskiego
